Playa del Carmen

Toen ik richting Playa del Carmen ging werd er gewaarschuwd voor de storm Nate, die later in de VS zou aanlanden. Maar toen ik uit de nachtbus stapte, was er wel wat nattigheid op de straten te zien, maar geen schade. Dat viel weer mee.

Mexico was vooral warm, beter georganiseerd dan Cuba, een aantal mooie en interessante Maya-tempels, paleizen en piramides, lekkere stranden.

Van de stadjes die ik heb bezocht springt Campeche er positief uit, hoewel je daar ook niet te lang moet blijven hangen. 

Nadeel van al deze op touristen gerichte plaatsen is dat je primair en secundair gezien wordt als (kapitaalkrachtige) klant. En hoewel dat natuurlijk gewoon waar is, creëert dat geen fijne sfeer.

Als er al gesprekken worden aangeknoopt of wordt gereageerd, dan is het na een paar minuten toch of je niet naar Cozumel wil over varen en daar de genoemde uitjes wilt doen, zilver wilt kopen of ‘massage’. Zo niet, dan is het wel weer klaar.

Playa del Carmen is een echt feestbeest stadje met allerlei uitjes en een bruisend nachtleven. De uitstapjes en dat nachtleven heb ik hier, in Playa del Carmen, aan me voorbij laten gaan. Duiken, snorkelen, van 10 km naar beneden springen, en touristische pretparken zijn niet direct mijn ding. 

Dat zijn wel wandelen, hardlopen, dagje fietsen en lekker aan het strand en in de zee, of op het balkon in het hotel wat lezen. Dat heb ik dan ook vooral gedaan. Het water is absoluut heerlijk van temperatuur. Door de wind niet helemaal schoon, maar dat is genieten. In de zon weer wat bij gebruind, hoewel de kleur van het fietsen nog niet is verdwenen.

Bij mijn wandelingen kom ik het eerste teken tegen dat Mexico ook vakbonden heeft, want er is een klein gebouwtje waar de regionale bond lijkt te zitten.

Bij het fietsen stel ik vast dat ook Playa del Carmen niet echt een mooie stad is, of het eufemistisch te zeggen.

De mexicaanse keuken is de moeite waard, alhoewel ik voor mijn ontbijt en lunch pas voor bonen, rijst en eieren. Bij het hotel in Playa del Carme was het ontbijt, continental, keurig inbegrepen. En voor de lunch was er prima brood en kaas bij de Walmart te koop, en later zag ik nog enkele goede bakkerijtjes.

De Tacos bevallen mij het beste, ten opzicht van de andere schotels die ik heb geprobeerd. Er zijn verschillende prima restaurants, alhoewel die wel wat duurder zijn.

Hier weer een interessant boek gelezen over .’The mystery of Capital, wat probeert te verklaren waaron het kapitalisme alleen goed functioneert in het westen, en niet in de ontwikkelende en voormalig communistische landen. Omdat de armen uitgesloten zijn van het formele juridische privé eigendom, kunnen ze er niet van profiteren en ontstaat een informele schaduw economie met schaduw eigendomsrecht. Over de onderbouwing valt een en ander te zeggen, maar Hernando de Soto heeft een interessante visie.

De meeste zaken staan nu ingepakt, klaar voor vertrek naar Peru. Dat is voor de eerste week, behalve een nacht, nog niet georganiseerd. Dat komt morgenmiddag, in het hotel in Chiclayo. Dan zal ik ook bepalen of ik daar nog een dagje langer blijf om de reis naar Kuelap te regelen.  De ‘South America on a shoestring’ is nu echt ter hand genomen.

De temperatuur in Playa del Carmen is rond de 30 graden met een hoge vochtigheidsgraad. Dat zal in noord Peru een stuk minder zijn. Daar is het rond de 23 graden.