Laatste stop: Rio de Janeiro

27 december 2017 - Rio de Janeiro, Brazilië

Van Ilha Grande naar Rio de Janeiro is een boottocht van 50 minuten en een aansluitende busrit van twee en een half uur. Dan komen we in de stad van Suikerberg en Christusbeeld, van Ipanema en Copacabana, van Carnaval en Favela’s.

We hebben een hotel in Sao Conrado, dichtbij de woning van ons recent ontdekte familielid Michel Hartveld. We verkennen de omgeving en bezoeken eerst het winkelcentrum, ook om een late lunch te hebben. Daarna nemen we een duik, na ja gaan we zwemmen in het zwembad van het hotel. Voldoende oppervlakte, maar een beetje ondiep.

En ‘s avonds om 21 uur melden we ons bij Michel en Monica, die ons hebben uitgenodigd om bij hen te eten en kennis te maken met enkele familieleden. We zijn het eerste, en na verloop van tijd komen de twee zonen, Pedro en zijn vrouw en Carlo, en een van de twee dochters, Favia met haar man, en de zus van Michel. Zij dachten de laatsten der Hartveld te zijn, maar via Facebook hebben ze ontdekt dat er nog een aantal Hartvelds zijn. Vier generaties geleden hebben we gemeenschappelijke voorouders, twee broers, waarvan een mijn betovergrootvader Samuel Gompel en de ander grootvader van Michel.

Michel en Monica wonen in een mooi appartement op 12 hoog. Enkele oude schilderijen zijn wat over is van de collectie van Michels opa die kunsthandelaar was, maar waarvan de collectie in 1946 na diens dood is geveild. Met onder andere een Van Dijk en een Rubens!

We worden getrakteerd op een goede wijn, een Capirinha, de Braziliaanse cocktail en een heerlijke maaltijd. Een mooie avond met nieuw gevonden familie. Het is een avond die ons nog lang zal bij blijven. 01.20 uur vertrekken we, hoewel Michel dat aan de vroege kant vindt...

De eerste hele dag in Rio bezoeken we een Favela, Rocinha, een van de driehonderd volksbuurten van Rio. Rocinha telt 300.000 inwoners en is daarmee de grootste Favela van de stad. De tour door de Favela gebeurt door een bewoner van Rocinha die erg van zijn buurt houdt, en ook van katten en honden. De boodschap die met deze rondleiding wordt betracht, en overgebracht is dat het stadsdeel bruist van initiatief, dat het een buurt is waar de meeste mensen proberen een goed bestaan op te bouwen, initiatieven ondernemen, en de beeldvorming in de media eenzijdig op de negatieve excessen, die overigens reëel zijn, ligt. Onze gids kent zeer veel van de bewoners van de Favela, en iedereen is erg aardig en beleefd. Natuurlijk zijn dat niet de drugsdealers die er ook zijn, maar het lijkt heel erg op een Aziatische drukke stad. Voor zover we angst hadden bij het bezoeken van de Favela ebt die snel weg bij het bezoek. Al met al een bijzondere ervaring.

Na een kort bezoek aan het zwembad van het hotel gaan we richting Copacabana. Dat is een buurt met een lange strook strand. Heel gezellig, en we moeten er nog een keer op gaan liggen, samen met Ipanema. Maar na een minuut of tien begint het eerst een beetje, en daarna heel erg te regenen, wat ons doet besluiten een restaurant in te vluchten. Daar nuttigen we enkele gerechten van de Braziliaanse keuken, zoals de Picanha, gemaakt van het staartstuk van de koe. 

Op tijd vertrekken we naar het hotel om een beetje tijdig te kunnen gaan slapen na de korte eerste nacht.

Dan is het tijd voor een paar hoogtepunten van Rio. Om te beginnen een paraglide. Toevalligerwijs is dat precies in onze buurt. Met mijn hoogtevrees gaan we met Riotandem de berg op en vliegen dan van de Gávearots van 517 meter hoog. Na een korte instructie wordt een ‘harnas’ omgedaan, en word ik daarna aan de paraglider vast gemaakt. Achter mij is Daniel, de instructeur, die ook aangelijnd wordt. En dan mag ik de diepte inlopen. Na een paar stappen word je dan teruggetrokken door de kracht van de parachute, en dan gaan we de lucht in.

De wind en de luchttemperatuur was zodanig dat we boven de startplaats uitstijgen. En dan heb je een ‘birdseyeview’ van de omgeving. We zitten zo hoog dat we zowel het Suikerbrood als het Christusbeeld boven de omliggende bergen kunnen zien. Angstaanjagend en tegelijkertijd spectaculair. Ik zie ver beneden ons het hotel liggen, de Favela die we de dag ervoor hebben bezocht en natuurlijk strand en zee. 

Op een gegeven ogenblik mag ik leren sturen. Trekken is remmen, loslaten dan ga je weer voort. Bochten maken door een kant naar beneden te trekken en de andere kant omhoog te laten gaan. Dit is niet het moeilijkste deel. Vertrekken en landen is natuurlijk lastig. Maar je moet geen hoogtevrees hebben, want je gaat de hoogte in als een vogel. Voor mij is deze paraglide het hoogtepunt van Rio de Janeiro, en ook van de reis met Sam en Aron, die ook de lucht in gaan. Samen met Iguazu onvergetelijk. Een absolute aanrader voor iedereen die Rio bezoekt, Riotandem van harte aanbevolen (http://www.riotandem.com).

We krijgen film en foto’s mee, en als ik er iets over op het blog zet levert dat ook nog eens gratis beelden van de tweede camera op.

Aan het eind van de middag gaan we dan naar Pao de Azucar, oftewel de berg die Suikerbrood heet. Opnieuw een belefenis. Met de teleferico naar boven, en daar een geweldig uitzicht over de stad. Er zijn twee bergen, en vanaf de eerste heb je weer prachtig zicht op de Suikerberg. En je ziet hoe de stad is opgebouwd. Rio ligt omgeven door de zee en om een hoge berg heen gebouwd. Nergens heb je een stad die zoveel stranden heeft, en dan nog eens prachtige stranden. En nergens zijn er zo grote stadsbossen, die hier hier in het Nationaal Park Tijuca. Wat een feest om hier te mogen zijn! De volgende dag staan we tijdig op en staat het bezoek aan het Christusbeeld op het programma. Hier ga je met een treintje een andere berg op, weer een stuk hoger dan de Suikerberg, en dan kom je aan de voet van het Christusbeeld. Van de moderne zeven wereldwonderen is dit waarschijnlijk de minste, maar het beeld is heel bijzonder en de ligging, hoog op de berg,

Het is deze dag redelijk bewolkt, precies op onze stranddag. Maar we gaan naar Praya Ipanema (Ipanemastrand). Er zijn, in tegenstelling tot de dag ervoor, hoge en zeer krachtige golven. Heerlijk om aan het strand te liggen en in de ruige zee in de golfslag te staan. Ondanks dat de zon niet echt onbelemmerd schijn zijn Sam en Aron allebei (opnieuw) verbrand. Arme jongens. Na het eten gaan ze nog stappen, voor mij is het (wederom) een mooie dag geweest.

Op de dag van vertrek slapen we eerste uit, en daarna gaan we nog een korte stadstour maken in het oude centrum.

Er zijn twee bijzondere kerken, de kathedraal en de Candelária. De laatste heeft een mooi plafond met afbeeldingen van koloniale schepen.

Verder zijn er diverse paleizen en overheidsgebouwen, die architectonisch de moeite waard zijn. Ook bijzonder zijn het voormalige aquaduct, waar nu een trammetjetrammetje op rijdt en de trappen van Selaron, een Chileense kunstenaar, die met vele verschillende tegeltjes een mooie en steile trap heeft ontworpen.

Na anderhalf uur in wederom een 30 graden met hoge luchtvochtigheid gewnadeld te hebben zit het erop. No een korte lunch keren we terug naar het hotel waar we nog een laatste duik in het zwembad nemen. Daarmee eindigt de vakantie van drie weken met Sam en Aron, en de vier maanden durende reis in Zuid Amerika. De mooie (hoofd)steden Havana, Lima, La Paz, Santiago, Buenos Aires en Rio de Janeiro. Chitzen Itza, Machu Picchu en Crist Redento, drie van de zeven moderne wereldwonderen, naast het Colosseum, waar ik in augustus naar toe ben gefietst, de Chinese Muur, de grotten van Petra (beiden eerder bezocht) en de Taj Mahal, waar ik nog niet geweest ben. De zoutvlakte van Bolivia, de schatten van de Signor van Pisán, Kuelap, de ruines van Palenque, de paraglide in Rio en last but not least de schitterende watervallen van Iguazu. En dan heb ik nog het  odige overgeslagen.

Drie weken met Sam en Aron in Argentinië en Brazilië, drie en een halve week met Ywe in Peru, Bolivia en noord Chili, een week in Lima voor de bond, en dat alles begonnen met twee weken Spaans in Havana met Irma.

Het was een bijzondere reis, zo direct stappen we in het vliegtuig naar huis en gaan we weer aan de slag.

Dank voor jullie aandacht, ik hoop dat het een goede indruk van de reis heeft gegeven. 

Imagine all the people living life in peace!

Foto’s

3 Reacties

  1. Jacky:
    28 december 2017
    Goede reis terug en fijne landing in het Nederlandse leven!
    Liefs franklin en jacky
  2. Franklin:
    29 december 2017
    Blij dat ik dat niet hoefde te doen

    Lekker oud en nieuw vieren in ons kille kikkerlandje
  3. Ywe:
    31 december 2017
    Dag Leo,

    Dank voor je blogs.
    Reflecties op een zee aan ervaringen.
    Een reis die ik deels met je ondernam.
    Met onvermijdbare vragen.
    Wat hebben ze je gebracht.
    Wat neem je mee?

    Groet, Ywe